สวี่ ข่ายเสวียน จากเมืองเจียอี้(บรรณาธิการหนังสือของชมรมอ่านหนังสือออนไลน์แห่งเมืองเกาสง และประธานบรรณาธิการของหนังสือเฉพาะด้าน)

จากไกลไปใกล้ ตื่นเต้น

จากใกล้ไปไกล คิดถึง

      วันที่ 10 มีนาคม ปี พ.ศ.2566 ก่อนที่จะจำหน่ายหนังสือเฉพาะด้าน อาจารย์เหม่ยหยุนพาคณะจัดทำหนังสือไปนําเสนอหนังสือให้กับท่านปรมาจารย์ต่อหน้าเพื่อนำเสนอผลงานการปฏิบัติ แสดงความเคารพต่อท่านปรมาจารย์ และกลับบ้านเยี่ยมญาติพี่น้องอีกด้วย

ดังที่คำกล่าวว่า ยิ่งใกล้บ้านเกิด ใจเรายิ่งตื่นเต้น เมื่อเข้าใกล้วิหารมากยิ่งขึ้น เราทุกคนต่างก็เฝ้ารอคอยและแสดงความเคารพเป็นอย่างยิ่ง ต่อหน้าท่านปรมาจารย์เราทุกคนเชื่อฟังคำสั่งสอนของท่านปรมาจารย์เสมือนเด็ก ๆ และท่านปรมาจารย์ก็รักและทะนุถนอมพวกเรามาก

     ข้าพเจ้าได้สังเกตว่าท่านปรมาจารย์ดูรูปภาพแต่ละรูปในหนังสืออย่างตั้งอกตั้งใจ ท่านปรมาจารย์คงอยากรู้ประสบการณ์ของชมรมอ่านหนังสือออนไลน์แห่งเมืองเกาสงโดยผ่านวิธีการดูรูปภาพ ซึ่งผู้คนทั้งหมดในชมรมอ่านหนังสือออนไลน์แห่งเมืองเกาสงมีความตั้งใจและมีความซื่อสัตย์ ท่านปรมาจารย์ได้พลิกแต่ละหน้าของหนังสือ รวมทั้งปกหนังสือและสันหนังสือ เปรียบเสมือนราวกับว่าท่านปรมาจารย์ได้เข้าไปสัมผัสกับทีมงานข้ามชาติเป็นจำนวน 500 คนอย่างแท้จริง

       เพื่อให้ท่านปรมาจารย์ที่เคารพได้เห็นน้ำใจจากชมรมอ่านหนังสือออนไลน์แห่งเมืองเกาสง คณะจัดทำหนังสือจึงมาเยี่ยมท่านปรมาจารย์ในช่วงเวลาที่มีสมาชิกมีจำนวนไม่มาก แต่ท่านปรมาจารย์ก็ไม่เคยลืมคนอื่น และได้ถามเรื่องลายละเอียดเกี่ยวกับ 53 ทีมงานข้ามสายงาน และขอท่านอาจารย์เหม่ยหยุนเพื่อแนะนำหน้าที่ของแต่ละทีมงาน ท่านปรมาจารย์ได้ชื่นชมทุกคนที่ทุ่มเทในความพยายามของทีมงานใหญ่ ท่านปรมาจารย์นั้นรักลูกศิษย์ทั้งหมด นี่แหล่ะคือท่านปรมาจารย์ของทุกคน

คำกล่าวที่อบอุ่นและคำกล่าวในด้านพระธรรมของท่านปรมาจารย์ก็เสมือนความรู้สึกในหัวใจของทุกคน ข้าพเจ้าก็เข้าใจคำกล่าวของท่านปรมาจารย์ที่ว่า อาจารย์เหม่ยหยุนทำให้เราทุกคนหลุดพ้นจากความทุกข์ได้ ท่านปรมาจารย์ชื่นชมเราทุกคนทำตามอาจารย์เหม่ยหยุนต่อไปเพื่อช่วยทุกคนหลุดพ้นจากความทุกข์

ขบวนรถไฟออกจากสถานีฮวาเหลียน และวิ่งผ่านวิหารอีกด้วย แต่ใจเรายังไม่อยากจากไปเลย หวังว่าท่านปรมาจารย์สุขภาพแข็งแรง ทีมงานเราเฝ้ารอคอย“กลับบ้าน”ในครั้งหน้า