ชมรมการอ่านหนังสือออนไลน์เกาสง วันที่ 24 พฤษภาคม 2566

ผู้นำอ่าน : หลิน จี้หุ้ย (ลวี่เหวิน)

หัวข้อ : คำอธิษฐานในความสำเร็จของตนเอง

ขอบเขตการอ่าน : ปี 2565 (รอยเท้าของพระอาจารย์เฉิงเหยียน) ฤดูร้อน（6/10～6/16）

เนื้อหา :

เป็นเวลากว่าสามปีแล้วที่โรคระบาดแพร่กระจายไปทั่วโลก และเป็นเวลานานแล้วเช่นกันที่พวกเราเพื่อนร่วมงานทางการแพทย์ของโรงพยาบาลฉือจี้ ต้องอยู่ในแนวหน้าโดยมีความเสี่ยงสูงต่อการติดเชื้อเพื่อรักษาความปลอดภัยและสุขภาพของประชาชนซึ่งท่าน หลี อี๋กงผู้อำนวยการแผนกฉุกเฉินของโรงพยาบาล

ต้าหลินฉือจี้ ยังเป็นเจ้าหน้าที่ประสานงานสำหรับงานฉุกเฉินอีกด้วย สำนักข่าวต้าอ้าย(ฉันจะปกป้องคุณในช่วงที่มีโรคระบาด - เสียงจากส่วนลึกของหัวใจของผู้อำนวยการหลี อี๋กง)https://www.youtube.com/watch?v=jEnG3ebM80k รายงานว่าผู้อำนวยการหลี ทำให้ตัวเลขผู้ติดเชื้อเป็นศูนย์ อีกทั้งยังพยายามให้ทั้งโรงพยาบาลรอดพ้นจากอันตราย

หลี อี๋กง : นอกจากที่จะต้องเฝ้าติดตามรักษาคนไข้แล้ว ทีมแพทย์นั้นป้องกันตัวเองอย่างไร?

ข้าพเจ้าคิดว่าคราวนี้เป็นข้าพเจ้าด้วย อาจจะเป็นสภาวะทางจิตใจที่หนักอึ้ง ความท้าทายในการที่จะทำให้ในโรงพยาบาลมีการติดเชื้อเป็นศูนย์หรือปลอดเชื้อนั้นเอง ไม่มีการปิดโรงพยาบาล และไม่มีการหนีหรือถอยหลังไปไหน ซึ่งในทุก ๆ วันก็จะต้องไปรับฟังว่า มีสิ่งใดที่เกิดขึ้นกับผู้ปฏิบัติงานบ้าง ? ซึ่งข้าพเจ้านั้นก็ไม่ทราบว่ามีหนทางไหนบ้างที่ข้าพเจ้าจะสามารถทำเพื่อพวกเขาได้ และไม่จำเป็นเลยว่าจะต้องมีฮีโร่ เพียงแค่ทุกคนนั้นมีความห่วงใยดูแลซึ่งกันและกัน หลังจากที่โรคระบาดจบลง ทุกคนจะมีสุขภาพแข็งแรง เสมือนการตรึงตาข่ายไว้เพื่อป้องกันการแพร่ระบาด ขอบคุณสำหรับการปกป้องคุ้มครอง ความรัก และมิตรภาพที่มีให้ในการทำประโยชน์ความดีนี้

เมื่อครั้งที่โรคระบาดรุนแรง ข้าพเจ้ารู้สึกขอบคุณที่บุคลากรทางการแพทย์ที่ไม่ย่อท้อถอยกลับ เพียงเพื่อที่จะปกป้องชีวิตของตนเอง แต่ยังก้าวไปข้างหน้าอย่างกล้าหาญมากยิ่งขึ้นไปอีกด้วย ทั้งนี้ก็เพื่อชีวิตและสุขภาพของประชาชน ทั้งหมดนื้คือความสามัคคีในอาชีพและการแสดงเจตจำนงที่มีผสมผสานจิตวิญญาณกับอาชีพของพวกเขาเข้าด้วยกัน พระอาจารย์ปราถนาให้พวกเราได้รับมอบภารกิจอันยิ่งใหญ่จากสวรรค์ คือ บำเพ็ญบารมี 6 หมื่นกัลป์ในโลกมนุษย์ ให้ทาน รักษาศีล อดกลั้น หมั่นเพียร นั่งสมาธิ มีปัญญา และมีสติรู้เท่าทันโลกอันเป็นคุณค่าของชีวิต และที่เราต้องขอพรไม่ใช่เพราะกรรมหรือความทุกข์ แต่เพราะความปราถนาของตัวเราเอง ในโลกมนุษย์เท่านั้นที่จะมีคนที่ตกทุกข์ได้ยากให้เราช่วยเหลือรักษา และเพื่อเราจะได้ ปฏิบัติธรรม ศึกษาพุทธวจนะใช้ชีวิตให้เต็มคุณค่า นี่เองเป็นสิ่งที่เราให้โดยไม่เรียกร้องสิ่งใด ซึ่งสุดท้ายแล้วทั้งหมดทั้งมวลคือเราปฎิบัติเพื่อที่จะอุทิศให้กับตัวของเราเอง

ในเดือนพฤษภาคม ผู้อำนวยการ หลี อี๋กงจากแผนกฉุกเฉินของโรงพยาบาลต้าอ้าย ฉือจี้ ก็ได้รับการตรวจวินิจฉัยโรคเช่นกัน ในวันที่ 14 มิถุนายน 2565 [ พระโพธิสัตว์บนโลกมนุษย์- ความรักขจัดภัยพิบัติและโรคระบาด ]https://www.youtube.com/watch?v=yNOyy2H-mJ8（04:40～06:00）พระอาจารย์กล่าวว่า:ผู้อำนวยการ หลี อี๋กงจากโรงพยาบาลต้าหลินของเรานั้น เป็นผู้อำนวยการแผนกฉุกเฉิน ท่านอยู่ที่ต้าหลินมานานกว่า 20 ปี และได้ติดเชื้อจากโรคระบาดนี้เช่นกัน ซึ่งได้ถูกแยกตัวไปสองสามวัน และยังไม่ได้พักผ่อนอีกทั้งยังคงดูแลผู้ป่วยและแผนกของท่านอีกด้วย

ผู้อำนวยการ หลี อี๋กง : “ นโยบายนี้มีการเปลี่ยนแปลงดังนั้นต้องติดต่อสื่อสารเชื่อมต่อเรื่องราวหลายอย่างในทุก ๆ วัน และจากนั้นจึงจะเริ่มจัดประชุมออกอากาศทางวีดีโอ

พระอาจารย์ :ที่จริงเห็นแล้วเศร้าใจนักเพราะในช่วงเวลานั้นข้าพเจ้ามีความกังวลมากและวิธีเดียวที่จะอธิษฐานอย่างจริงใจคือขอให้ท่านหายป่วย เมื่อเห็นว่าท่านหายดีแล้ว หลังจากกักกันท่านก็ได้รีบออกไปในทันที

ผู้อำนวยการ หลี อี๋กง : ในช่วงนี้การตรวจรักษาน้อยลงบ้างหรือไม่ ?

แพทย์เวร: " ผู้อำนวยการ การตรวจยังมีอีกเยอะ เรากำลังลงทะเบียนอยู่ครับ

ผู้อำนวยการ หลี อี๋กง : โอเค ขอบคุณสำหรับการทำงานหนักของคุณ

เนื่องจากคุณหมอ หลี่ นั้นมีประสบการณ์ไม่สบายจากโรคระบาด ซึ่งหลังจากฟื้นตัวคุณหมอนั้นรู้ถึงวิธีการปลอบโยนผู้ป่วย และยังได้แบ่งปันประสบการณ์การพักฟื้นของเขาอีกด้วย เฉกเช่นเดียวกันกับคำกล่าวที่กล่าวไว้ในอมิตสารัตถสูตรว่า “ จงตั้งมั่นรักษาศีลให้คงอยู่เป็นแสนกัป ” ด้วยปณิธานนี้ เราทำไม่ได้ หากปราศจากวิถีแห่งพระโพธิสัตว์นี้ในการดำเนินชีวิตของมนุษย์บนโลก ทุกคนต้องมีทัศนคติเชิงบวกที่ว่า "เราต้อง" รับผิดชอบในการที่จะช่วยพัฒนาโลกจงใช้โอกาสนี้เชื่อมต่อกับหลักความคิดจิตวิญญาณในหลักปรัชญาของพระพุทธเจ้า ตราบใดที่มีคนยอมเปลี่ยนแปลงและพร้อมที่จะรับฟังคำของเรา ซึ่งเมื่อมีเมล็ดพันธุ์แห่งความเมตตาเพิ่มขึ้นอีกเมล็ดหนึ่งในโลก ก็สามารถนำธรรมมะเป็นแรงบันดาลใจ มีความรัก และการมีน้ำใจ เอื้อเฟื้อเผื่อแผ่คนอื่น เปรียบเสมือนว่าหนึ่งชีวิตมี่ที่สิ้นสุด กล่าวคือหนึ่งชีวิตก่อให้เกิดสอง สองสองก่อให้เกิดสาม และสามก่อให้เกิดนับล้านต่อไป

การเรียนรู้พระพุทธศาสนาคือเพื่อที่จะเป็นดั่งพระพุทธเจ้า ระหว่างคนธรรมดากับการเป็นพระพุทธเจ้า ต้องปฏิบัติแบบพระโพธิสัตว์ ถ้าไม่พัฒนาหัวใจ และปฏิบัติแบบพระโพธิสัตว์ ซึ่งระยะทางระหว่างคนธรรมดากับพระพุทธเจ้านั้นจะมีระยะทางไกลเสมอ รวมทั้งหนทางแห่งพระโพธิสัตว์นั้นยาวไกลยิ่งนัก ตราบใดมีจุดเริ่มต้น จงปล่อยให้อดีตผ่านไปแล้วมุ่งแต่สิ่งที่ควรทำ ชีวิตนี้สั้นเสียเปล่าไม่ได้ และก็จะสามารถถึงเส้นชัยได้ในที่สุด ในวันที่ 10 มิถุนายน 2565 ปี [พระโพธิสัตว์บนโลกมนุษย์ - ปลูกฝังพร เพิ่มปัญญา และตรัสรู้]https://www.youtube.com/watch?v=-eBU8nN4k7s（10:30～11:13）พระอาจารย์กล่าวว่า:คุณสามารถดูแลห่วงใยผู้คนจำนวนมากเท่าที่ทำได้ สร้างความผาสุขได้เท่าที่สามารถทำได้ และมีวิธีที่จะช่วยชี้นำผู้คน ดังนั้นเราจึงได้รับพรและปัญญาอันยิ่งใหญ่ซึ่งเราต้องทำในสิ่งที่ถูกต้องต่อไปเพราะเส้นทางพระโพธิสัตว์ในโลกมนุษย์นั้นยาวไกล เกิดเป็นชีวิตแล้วชีวิตเล่าไม่มีที่สิ้นสุดจนกว่าจะบรรลุพุทธภาวะและตรัสรู้อย่างสมบูรณ์บนถนนสายนี่ที่ยาวมาก

ระยะทางที่ไกลที่สุดคือระยะทางแห่งการเรียนรู้ไปสู่การลงมือทำ รู้ได้ไม่ยาก แต่การปฎิบัตินั้นยากกว่า เมื่อเราปฏิญาณว่าจะบำเพ็ญตามวิถีโพธิสัตว์ซึ่งจะเป็นเส้นทางที่คงอยู่นิรันไม่เปลี่ยนแปลงตลอดกาล คำปฏิญาณไม่ได้มีขึ้นเพียงเพื่อให้ท่านอาจารย์มั่นใจ สิ่งสำคัญที่สุดคือการทำให้ตนนั้นสว่างไสวด้วยความบริสุทธิ์ ปฏิบัติธรรมตามแนวทางพระโพธิสัตว์ ทำจิตใจให้สงบ และขอให้สรรพสัตว์ทั้งหลายแคล้วคลาดปลอดภัย ซึ่งท่านอาจารย์นั้นก็จะรู้สึกสบายใจเช่นกัน

สิ่งที่ต้องฝึกตามแนวทางพระโพธิสัตว์ คือ ต้องตั้งใจทำทุกสิ่งด้วยความปิติและยินดี การหมุนวงล้อแห่งธรรมไม่ใช่เพื่อผู้อื่นเท่านั้น แต่ต้องปรับเปลี่ยนหัวใจของตนเองก่อนด้วย เมื่อเราเปิดโลกทัศน์ให้กว้างขึ้นเพื่อมองโลก ได้เห็นรูปลักษณ์ของมนุษย์ทุกประเภทแล้วลองย้อนกลับมาเรียนรู้ตนเอง นี่คือการปฏิบัติที่แท้จริง ในวันที่ 28 พฤษภาคม 2554 0 " พระโพธิจิต *(หัวใจของการเป็นพระพุทธเจ้า)- ยิ่งกดดัน ยิ่งมีพลัง" https://www.youtube.com/watch?v=6pCZTY4O6fw&ab_channel=moyatseng (46:13～47:00)

พระอาจารย์กล่าวว่า :บางครั้งข้าพเจ้าก็คิดกับตัวเองว่า ถ้าข้าพเจ้ายังไม่บรรลุผลตามที่ปรารถนา ข้าพเจ้าก็ควรถูกขอให้ลาออกและเปลี่ยนอาชีพหรือไม่ ? แต่ข้าพเจ้าไม่มีสิทธิ์นี้ จนบางครั้งรู้สึกเหนื่อย...แต่ก็นึกถึงว่า “ เต็มใจ ”และด้วยความเต็มใจนี้ จะไม่ย่อท้อ แม้จะเหน็ดเหนื่อยก็จะไม่ล้มลงไม่ท้อถอย เพราะยอมรับในสิ่งเหล่านี้ซึ่งไม่ว่าจะยากเย็นเพียงใดก็จะยืนหยัดฝ่าฟันอุปสรรคไปให้ได้

ความว่างเปล่าไม่มีที่สิ้นสุดและคำสาบานก็ไม่มีที่สิ้นสุดตราบใดที่ยังคงยึดมั่นในปณิธานแรกเริ่ม และการขอพรก็คือการขอพรให้กับตัวเอง การกล่าวครั้งสุดท้ายจิ้งซือ ขอให้เราให้กำลังใจซึ่งกันและกัน

"จงอดทนต่องานหนัก อดทนต่อบททดสอบ เพื่อผู้คนจำนวนมากจะมีโอกาสรอดเพราะคำปฏิญาณของเรา " ขออวยพรให้ชาวฉือจี้ ทุกท่านพัฒนาความสามารถที่ดีทำให้ผู้คนมีความสุขมากขึ้น เพราะปฏิบัติตามคำปฏิญาณที่มีต่อกัน!